...GECE...

Bilmediğindir gece...
Karanlıktır her yer ve koyudur.
Etrafı görmek için ışık ararsın
Yada dikkatli atarsın adımını
Gizlidir her şey ve tehlikeli...
Tanımadığın bir adamdır gece
Korkarsın,kaçmak istersin
Ama yapamazsın, düşersin...
Yani sırrını bilmediğin biridir
Daha önce hiç görmediğin biri
Kurtulamazsın ondan yanındadır
Hatta içinde...
Evet senin bi parçandır gece...
Sakladığın, kimseye anlatmadığın
Anlatamadığın sırlarındır koyu yapan seni
Karşındakine söylemediğin sözdür
Bilmediğim çocukluğundur korkutan beni
Görmediğim düşüncelerindir karartan seni
Boşuna demedim; o bir adamdır diye
Karanlığa saklar bildiği herşeyi
Sonra beklersin tanımayı, tanışmayı
Yavaş yavaş açılır sana
Tehlikeyi görürsün, heyecanı yaşarsın
Zamanla karanlığı seversin ve koyuluğu
Bilgeliği sana sessizce gösterir
Duymazsın ama anlarsın
Bakmadan görmeyi öğretir sana
Yaşamadan hissetmeyi
Gece bir ütattır aslında
Herşeyi bilir ama susar
Gece bir dosttur aslında
Seni anlar ama susar
Birlikte kaldıkça öğretir
Sonra bir bakarsın ki
Herşeyi öğrenmişsin, kavramışsın
Yüce bilgeliğe ulaşmışsındır artık
Her şey bir süreçtir aslında
Zaman gelince gözlerini kapatıp bakarsın
Ve görürsün ki sen gece olmuşsun...
Evet artık sende gecesin...
Şimdi sıra sende, eğitme sırası senin
Bildiklerini, gördüklerini, anladıklarını
Kısaca herşeyini, tüm varlığını
Yeni nesile sen susacaksın
Tıpkı benim sana sustuğum gibi...
                                            KİRLİ