YOKSA...

Ankara'nın ayazı vurdu geceme
Gözlerime hasretinin buğusu
Bir sis gibi çöktün omzuma
Sancın sardı yine bedenimi
Hayalin çaldı biraz önce kapımı
Yokluğun fırtına oldu dünyama
Nedendi bu veda, nedendi bu gidiş
Ve nedendı benı yalnızlığa itiş
Herşey bir anda bittimi yani
Bütün duyguşların çekip gitti mi
Yani bir daha hiç olmayacak mısın
Artık gönül defterinin sayfalarında
Unutulmaya yüz tutmuş bir imza mıyım
Yoksa bu bitiş gerçek değil mi
Yoksa sonun başlangıcı mı
Yoksa...
Anlaşıldı bu "yoksa"ların sonu yok
Geceleri baktığım yolların ve
Bekleyişimin sonu olmadığı gibi
Yavaş yavaş yitiyorum içimdeki senle
Ve yavaşça gidiyorum bitmeye...
Gittikçe bitmeye, bittikçe yitmeye...
                                       KİRLİ